کد مطلب:53151 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:334
مرد عرب مهار ناقه را بگرفت و گفت: ناقه از من است و در هم هم مال من است و اگر تو را بینه و شاهد هست، حاضر كن. در این وقت، ابوبكر پیدا شد، پیامبر فرمود: بیا تا این پیر مرد، یعنی ابوبكر، بین من و تو حكم كند، و ماجرا را برای او نقل كرد. او گفت: قضیه معلوم است كه اعرابی شاهد می طلبد و شما باید شاهد بیاوری. در این اثنا عمر نمودار شد و پیامبر فرمود:ای مرد عرب! حاضری این مردی كه به طرف ما می آید بین ما حكم كند؟ عرض كرد: آری یا محمد صلی الله علیه و آله وسلم! چون عمر نزدیك آمد، پیامبرفرمود: تو بین من و این اعرابی قضاوت كن، گفت: یا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم! سخن خود را بگو. فرمود: ناقه از من و دراهم از برای اعرابی است، عمر به اعرابی گفت تو ادعای خود را بگو؟ اعرابی گفت: ناقه و دراهم هر دو از من است، اگر محمد ادعائی می كند باید شاهد اقامه كند؛ عمر گفت: قول اعرابی درست است و بر صحت كلامش قسم می خورد. پیامبر به اعرابی فرمود: من تو را محاكمه می كنم نزد كسی كه به حكم پروردگار عزیز و جلیل بین ما حكم كند، كه ناگاه علی علیه السلام بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وارد شد. علی علیه السلام عرض كرد: یا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم! شما با این مرد در چه واقعه ای صحبت دارید؟ حضرت فرمود:یا ابااللحسن! بین من و این مرد عرب قضاوت كن، علی علیه السلام فرمود: ای اعرابی! به پیامبر چه ادعا داری؟ گفت: پول ناقه ای را كه به او فروخته ام از او می خواهم. علی علیه السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پرسید: شما چه می گویید؟ فرمود: من پول تمام ناقه را پرداخته ام، امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: ای اعرابی! آیا رسول خدا راست می گوید؟ گفت: نه هیچ چیز به من نپرداخته است، حضرت شمشیر از غلاف كشید و به یك ضربت او را به هتل رسانید. پیامبر فرمود: چرا چنین كردی؟ عرض كرد: یا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم! من شما را بر اوامر و نواهی خداوند متعال و بر بهشت و جهنم و ثواب و عقاب و وحی خدا تصدیق می كنم، چگونه می شود كه در بهای شتر ماده این اعرابی تو را تصدیق نكنم؟ من اعرابی را از این جهت كشتم كه شما را تكذیب كرد و گفت رسول خدا پول شتر را نداده است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: راست گفتی و حكم به حق كردی ولی دیگر به مثل این كار عود مكن؛ سپس پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رو به ابوبكر و عمر نمود و فرمود: حكم خدا این بود كه علی علیه السلام قضاوت كرد نه حكمی كه شماها كردید.[1] .
مردی عربی با داشتن یك ناقه (شتر ماده) به نزد رسول الله آمد و عرض كرد: یا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم! این ناقه را می خری؟ حضرت فرمود: به چند درهم می فروشی ای اعرابی؟! عرض كرد: دویست درهم، پیامبر فرمود: ناقه تو قیمتش بیش از این است و پیوسته قیمت شتر را زیاد می كرد تا به چهارصد درهم رساند و از اعرابی خرید و پولها را در دامن اعرابی ریخت.